Si quidem, inquit, tollerem, sed relinquo.

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Quis Aristidem non mortuum diligit? Qua ex cognitione facilior facta est investigatio rerum occultissimarum. Nos cum te, M. Duo Reges: constructio interrete. Cuius quidem, quoniam Stoicus fuit, sententia condemnata mihi videtur esse inanitas ista verborum. An potest, inquit ille, quicquam esse suavius quam nihil dolere? Qui est in parvis malis. Ne tum quidem te respicies et cogitabis sibi quemque natum esse et suis voluptatibus? Conferam tecum, quam cuique verso rem subicias; Illi enim inter se dissentiunt.

Quia nec honesto quic quam honestius nec turpi turpius.
Multoque hoc melius nos veriusque quam Stoici.
Cum id fugiunt, re eadem defendunt, quae Peripatetici, verba.
Ab hoc autem quaedam non melius quam veteres, quaedam omnino relicta.

Hoc enim identidem dicitis, non intellegere nos quam dicatis voluptatem.
Animum autem reliquis rebus ita perfecit, ut corpus;
Neque enim civitas in seditione beata esse potest nec in discordia dominorum domus;
Sed nimis multa.

Utilitatis causa amicitia est quaesita. Ita relinquet duas, de quibus etiam atque etiam consideret. Optime, inquam. Quodsi vultum tibi, si incessum fingeres, quo gravior viderere, non esses tui similis; Octavio fuit, cum illam severitatem in eo filio adhibuit, quem in adoptionem D. Ab his oratores, ab his imperatores ac rerum publicarum principes extiterunt. Respondent extrema primis, media utrisque, omnia omnibus. Habes, inquam, Cato, formam eorum, de quibus loquor, philosophorum. Quid enim me prohiberet Epicureum esse, si probarem, quae ille diceret? Hoc enim identidem dicitis, non intellegere nos quam dicatis voluptatem. Qua ex cognitione facilior facta est investigatio rerum occultissimarum.

Sint ista Graecorum;: Quod, inquit, quamquam voluptatibus quibusdam est saepe iucundius, tamen expetitur propter voluptatem.
Certe non potest.: Neque enim civitas in seditione beata esse potest nec in discordia dominorum domus;
Cur iustitia laudatur?: Nec enim, dum metuit, iustus est, et certe, si metuere destiterit, non erit;

Illud urgueam, non intellegere eum quid sibi dicendum sit,
cum dolorem summum malum esse dixerit.

Praetereo multos, in bis doctum hominem et suavem,
Hieronymum, quem iam cur Peripateticum appellem nescio.

Hoc mihi cum tuo fratre convenit. Egone quaeris, inquit, quid sentiam? Transfer idem ad modestiam vel temperantiam, quae est moderatio cupiditatum rationi oboediens. Immo alio genere; Ex ea difficultate illae fallaciloquae, ut ait Accius, malitiae natae sunt. Pauca mutat vel plura sane; Inde sermone vario [redacted] illa a Dipylo stadia confecimus. Quam ob rem tandem, inquit, non satisfacit? Parvi enim primo ortu sic iacent, tamquam omnino sine animo sint. Quamquam in hac divisione rem ipsam prorsus probo, elegantiam desidero. At ille pellit, qui permulcet sensum voluptate.

Atque ipsa hominis institutio si loqueretur, hoc diceret, primos suos quasi coeptus appetendi fuisse, ut se conservaret in ea natura, in qua ortus esset.